مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال

ارز فیات در برابر ارز دیجیتال

ارز فیات چیست؟ بررسی تفاوت‌ ارز فیات و ارزدیجیتال

یکی از موضوعات پایه ای و مهمی که هر تریدر و یا سرمایه گذار ارزهای دیجیتال لازم است از آن مطلع باشد، تفاوت ارز فیات و ارز دیجیتال است. در این مقاله تصمیم گرفتیم این موضوع را به صورت کامل شرح دهیم و به شما بگوییم که به چه ارزهایی، فیات و به چه ارزهایی، رمزارز (کریپتو یا ارز دیجیتال) گفته می‌شود و تفاوت ارز فیات و کریپتو.در چه زمینه‌هایی است. پس این مقاله را تا انتها مطالعه کنید و اطلاعات خودتان را در این خصوص بیش از پیش تکمیل کنید.

ارز فیات چیست؟

کلمه "فیات" از زبان لاتین آمده و ترجمه تحت اللفظی آن "باید اجرا شود" یا "اجازه دهید اجرا شود" است. اما معنی ارز فیات به صورت عملی و در اقتصاد چیست؟

نخستین بار در نیمهٔ قرن دهم میلادی زمان دودمان سونگ در چین جنوبی اسکناس چاپ شد و به جای فلزات گرانبها مورد استفاده قرار گرفت. امروزه هر کشور و قدرت منسجمی اسکناس یا پول کاغذی خود را چاپ کرده و به رسمیت شناخته است.

در عصر مدرن و رواج بانک ها، پول فیات به صورت اسکناس از طرف دولت در بانک ملی مرکزی هر کشور صادر می‌شود و هیچ کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره پشتوانه آن نیست. در واقع ارز فیات، ارز دولتی بدون پشتوانه است. پشتوانه ارزهای فیات، دولتی است که اقدام به چاپ آن کرده است.

ارز فیات برخلاف فلزات گرانبها که در تمام نقاط جهان ارزشمند هستند،. ارزش ذاتی ندارد بلکه ارزش آن قراردادی است. قیمت پول فیات از رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادر کننده حاصل می‌شود و به ارزش کالایی که پشتوانه آن است، بستگی ندارد. ارز فیات هر کشور نماد اقتصاد آن کشور است و با قدرت گرفتن یا ضعیف شدن پول فیات، زندگی مردم آن کشور تحت تأثیر قرار می گیرد.

از جمله ارزهای فیات مهم می‌توان به دلار (USD)، یورو(EUR)، پوند استرلینگ (GBP) اشاره کرد. اسکناس های مدرن مانند دلار آمریکا ارزهای فیات هستند.

ویژگی و قیمت ارز فیات

پول فیات فقط به این دلیل ارزش دارد که دولت این ارزش را خلق می‌کند. بانک مرکزی یک کشور قادر است با کنترل حجم چاپ پول فیات، اقتصاد کشور را تحت کنترل خود گیرد.

قیمت ارز فیات به مسائلی مانند تولید ملی، ساز و کارهای اقتصادی یک کشور مانند نرخ بهره بانک، بیکاری، وجهه سیاسی و سهم آن کشور در اقتصاد جهانی وابسته است.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال، برخلاف ارز فیات، ارزی فیزیکی یا اسکناس نیست بلکه یک ارز مجازی است که در بستر بلاکچین راه اندازی و امنیت آن بواسطه کدهای رمزنگاری شده حفظ می شود. از طریق ساز و کارهای رمزنگاری، امکان جعل یا دوباره خرج کردن یک واحد معینی از ارز دیجیتال تقریباً غیر ممکن است. اولین ارز دیجیتال معتبر بیت کوین است که توسط خالقی ناشناس بر بستر بلاکچین ایجاد شده و اولین ارز دیجیتال از لحاظ قیمت و ارزش بازار است.

همانطور که پیشتر ذکر شد، ارزهای دیجیتال، بر بستر بلاکچین راه اندازی می شوند. فناوری بلاکچین یک روش منحصر بفرد جهت حصول اطمینان از یکپارچگی معاملات است و امکان ارتباط معامله گران سراسر جهان را با سرعت زیاد، کارمزد پایین و سطح امنیت مطلوب فراهم می کند. بلاک چین‌ها شبکه‌هایی غیرمتمرکز هستند و برخلاف بانک ها یا مراکزداده (دیتا سنتر)، تحت نظر هیچ مؤسسه و نهاد سیاسی خاصی قرار ندارند و بنابراین درجه ای از شفافیت را برای معامله گران سراسر جهام فراهم می کنند . به همین علت ارز دیجیتال به طور نظرِی در برابر مداخلات یا دستکاری‌های دولتی مصون است.

بسیاری از کارشناسان معتقدند که بلاک چین و فناوری‌های مرتبط با آن در دراز مدت موجب اختلال در امور مالی و حقوقی خواهد شد.

تفاوت پول فیات و رمز ارز

ارزهای فیات و ارزهای دیجیتال تفاوت‌های عمده‌ای با یکدیگر دارند. در ادامه با 5 تفاوت ارز فیات و کریپتو آشنا می‌شوید:

تمرکز زدایی

ارز دیجیتال توسط هیچ نهاد دولتی و مرکزی مدیریت نمی‌شود

بنیادی‌ترین ویژگی بیت کوین و سایر رمز ارزها این است که توسط هیچ دولت مرکزی یا نهاد مالی صادر و کنترل نمی‌شوند.

به تعبیر دیگر هیچ نهاد دولتی مالک ارز دیجیتال نیست.

تراکنش‌های رمزارزها از طریق شبکه‌ای جهانی متشکل از تعداد زیادی از کامپیوترها که نود (Node) نامیده می‌شوند، اعتبار سنجی و تأیید می‌شوند.

قابلیت معامله بدون واسطه

ارزش قیمتی ارزهای دیجیتال تحت تاثیر تصمیمات نهادهای دولتی قرار نمی‌گیرد بلکه تابع نیروهای خام بازار در شکل عرضه و تقاضا می‌باشد.

به عبارتی دیگر، تراکنش با رمزارزها نیاز به واسطه را از بین برده و تراکنش‌ها و معاملات مستقیم بین دو طرف را بسیار آسان می‌کند و این تراکنش ها به سرعت توسط نودها تأیید می شوند.

ماهیت مجازی و غیرقابل دستکاری

برخلاف پول فیات، رمزارزها هیچ گونه وجود فیزیکی نداشته و یک فرم کاملا مجازی از ارز می‌باشند.

بنابراین کنترل این نوع پول در حوزه‌ی اختیارات دولت‌ها نبوده و کاملا توسط صاحبان واقعی آنها اداره می‌شود.

امنیت بالا

ارزهای فیات غیرقابل دستبرد هستند.

رمر ارزهای مختلف از جمله بیت کوین بر اساس یک تکنولوژی به نام بلاک چین به وجود آمده‌اند.

هر بار که شما یک تراکنش با رمزارز انجام می‌دهید، یک رکورد درون بلاک چین ثبت می‌شود.

این اطلاعات ذخیهر شده به دلیل ویژگی‌های بلاک چین غیر قابل تغییر هستند.

اما ارزهای فیات متناسب با شرایط می‌تواند مورد دستبرد و تغییر قرار بگیرد.

سطوح بالای حریم خصوصی

برخلاف پول فیات که استفاده از آن مستلزم ثبت نام و دریافت تأییدیه از طریق احرازهویت دولتی می‎‌باشد، رمزارزها نیازی به این نوع ثبت نام ها و تأییدات دولتی ندارند.

معاملات در ارزهای دیجیتال بر خلاف ارزهای فیات با دو کلید امکان پذیر است. یکی کلید خصوصی و دیگری کلید عمومی.

شفافیت

تراکنش‌ها در ارز دیجیتال شفاف و قابل پیگیری هستند.

تراکنش‌هایی که از طریق بلاک چین انجام می‌شوند، کاملا شفاف و واضح بوده و توسط هر شخصی در هر مکان و زمانی قابل مشاهده می‌باشند.

این یعنی شما می‌توانید رد هر ارز دیجیتال از جمله بیت کوین را تا منبع اصلی و اولیه‌اش حتی از نودی که استخراج شده است بگیرید.

این کار از طریق سرچ کردن یک آدرس معاملاتی آنلاین از طریق «Blockchain Explorers» یا از طریق مالکیت یک نود امکان پذیر است.

برخلاف رمزارزها، پیگیری ارز فیات به هیچ عنوان به این شفافیت نبوده و نهادهای دولتی و مؤسسات مالی می‌توانند تمام رد و نشان‌های آن ارز را تغییر و یا از بین برده و به اصطلاح پولشویی کنند.

نوسانات بالای قیمت

قیمت ارزهای دیجیتال بسیار بی‌ثبات بوده و دارای نوسانات بالایی می‌باشند.

چرا که به هیچ شکل و نوع دیگری از سرمایه گذاری مانند سهام یا طلا وابسته یا مربوط نیستند و صرفاً تحت تأثیر عرضه و تقاضا قرار دارند.

جمع بندی

در این مقاله تلاش کردیم تمامی مطالب مربوط به تفاوت‌های ارز دیجیتال با ارز فیات اشاره کنیم؛ و امیدواریم این اتفاق افتاده باشد و شما پاسخ تمام سؤالات خود را پیدا کرده باشید.

همچنین می توانید از ماشین حساب تبدیل ارز دیجیتال به فیات دنیای ترید استفاده کنید.

اگر پرسش بی پاسخی دارید؛ حتماَ سؤال خود را در خصوص تفاوت ارز فیات و کریپتوکارنسی در قسمت کامنت‌ها بنویسید تا کارشناسان دنیای ترید به آن پاسخ دهند.

سؤالات متداول ارز فیات

1. ارز فیات ایران چیست؟

ریال ارز فیات ایران است.

1. آیا دلار فیات است؟

بله، دلار یکی از رایج ترین ارزهای فیات است.

1. ارز فیات یعنی چه؟

به اسکناس ها و شکل فیزیکی پول هر کشور که توسط بانک مرکزی آن کشور چاپ شده ارز فیات می گویند. واحد ارزهای فیات از کشوری به کشور دیگر متفاوت هستند.

1. انواع ارز فیات شامل چه مواردی است؟

هر کشور دارای ارز فیات رسمی خود است. به طور مثال ارز فیات ایران ریال و ارز فیات کانادا CAD نام دارد.

1. نحوه خرید ارز فیات

ارز فیات از صرافی ها قابل خریداری است. همچنین می توان دلار یا یک استیبل کوین مانند تتر را وارد یک بروکر یا کارگزاری کرد و در بازار جهانی فارکس به خرید و فروش جفت ارزها پرداخت.

1. رمز ارز فیات چیست؟

رمز ارز فیات یک ترکیب اشتباه است، اصولاً کارنسی (ارز) یا به صورت رمز ارز بوده و یا به صورت پول فیات. بنابراین «رمز ارز فیات» یک ترکیب نادرست است.

1. نحوه تبدیل ارز دیجیتال به فیات

برای تبدیل ارز دیجیتال به ارز فیات، باید ارز دیجیتال خود در صرافی خارجی را به کیف پول خود در صرافی داخلی انتقال دهید. در صرافی داخلی می توانید ارز خود را به تومان تبدیل کنید. اما در بروکر و یا صرافی خارجی تنها در صورتیکه دلار یا ارز فیات وارد حساب خود کرده باشید، می توانید دلار یا ارز فیات برداشت کنید.

1. نحوه تبدیل ارز دیجیتال به تومان

سؤال مهم بسیاری از کاربران این است که چگونه می توان ارز دیجیتال را به تومان تبدیل کرد؟

به طور مثال شما در یکی از صرافی ها مانند کوینکس یکی از ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین را خریداری کرده اید و قصد دارید آن را به تومان تبدیل کنید. این کار در سه مرحله انجام می شود:

1- ابتدا مقدار مورد نظر خود از بیت کوین را به آدرس کیف پول خود در صرافی ایرانی مانند نوبیتکس انتقال دهید.

2- پس از انتقال، در صرافی نوبیتکس، در قسمت «بازارهای اصلی» ارز خود را تبدیل به تومان کنید. یعنی کل موجودی خود را انتخاب و معامله فروش را انجام دهید.

3- در مرحله آخر، در بخش «کیف های من» صرافی نوبیتکس، می توانید برداشت ریالی انجام دهید.

ارز دیجیتال و ارز فیات چه تفاوتها و شباهت هایی دارند؟

آیا می توانید قرن بیست و یکم را بدون ارز دیجیتال تصور کنید؟ بدون شک ارز دیجیتال می تواند فناوری انقلابی این نسل باشد. آن به راستی نگرش جهان از پول فیات و صنعت مالی را به طور کلی به چالش کشیده است. بیت کوین، اولین و موفق ترین ارز دیجیتال بسیار خبر ساز بوده و هنوز هم که از موانع گذر می کنیم و به سمت آینده می رویم باز توجه زیادی را به خود جلب کرده است.

بسیاری از سرمایه گذاران از ارز دیجیتال سودآوری داشته اند، در حالی که افراد دیگر در این مسیر شکست خورده اند. علی الرغم آن، ارز دیجیتال آمده است که بماند و دلیل این امر فناوری زیربنای آن یعنی بلاک چین است که یک فن کدگذاری است که تراکنش ها را به شیوه ای غیر متمرکز اجرا می کند. فناوری بلاک چین به تولید یا ایجاد واحد های ارزی و تایید انتقال وجه کمک می کند.

خوشبختانه ارز های دیجیتال توسط حکومت یا بانک مرکزی قانون گذاری نشده اند. آنها به مانند شیوه ای از ذخیره ارزش شخصی برای کاربر عمل می کنند. این امر مصادره، محدودیت و یا حتی توقف استفاده از ارز های دیجیتال را غیر ممکن می سازد.

پول فیات چطور؟

اگر درک کنید که ارز دیجیتال چیست، سپس معنی پول واقعی یا پول فیات را به وضوح درک خواهید کرد. با این وجود، ارز دیجیتال و پول فیات تفاوت هایی جدی با هم دارند. پس باید درک کنید که آنها متفاوت هستند و باید به صورت منفرد مورد بررسی قرار بگیرند. این راهنما به شما کمک می کند که مزیت ها و معایب ارز دیجیتال را در ارتباط با پول فیات درک کنید. پس با ما همراه باشید.

تفاوت های بین ارز دیجیتال و پول فیات

تفاوت های زیادی بین ارز دیجیتال و پول فیات موجود است. به اساسی ترین تفاوت های آنها توجه کنید:

۱. پول فیات را حکومت و بانک مرکزی کنترل می کند اما هیچ کس ارز های دیجیتال را کنترل یا قانون گذاری نمی کند. این یعنی هر کس می تواند ارز دیجیتال را معامله کند و آن طور که می خواهند با آن تراکنش داشته باشند. آنها حتی می توانند در مورد ارزش پول خود در موقع خرید تصمیم گیری کنند.

۲. حکومت از طریق بانک مرکزی پول فیات را چاپ می کند. افراد یا هویت های شخصی ارز های دیجیتال را استخراج می کنند. تعداد ارز های دیجیتالی که آنها استخراج می کنند در واقع کوچک است. اگرچه بانک های مرکزی کشور های خاص می توانند هر مقدار پولی را بخواهند چاپ یا استخراج کنند.

۳. ارز های دیجیتال می توانند به پنهان کردن ثروت فرد کمک کنند زیرا هیچ کس از موقعیت کیف پول شما و مقدار موجودی آن نمی داند. از طرف دیگر پول فیات معمولا در بانک نگه داشته می شود. این امر دسترسی حکومت و بانک را به اطلاعات در مورد ثروت شما فراهم می آورد که از طریق مالیات می توانند مقداری از ثروت شما را بردارند.

۴. وقتی که با ارز دیجیتال پرداختی انجام می دهید و تراکنش های کامل را ثبت می کنید، تراکنش ها را هرگز به آسانی نمی توان برگرداند. اما در مورد پول فیات حکومت و بانک ها می توانند هر زمان که صلاح بدانند تراکنش های شما را برگردانند.

۵. یک تفاوت برجسته دیگر بین ارز دیجیتال و پول فیات این است که ارز دیجیتال تراکنش های ناشناس و دیجیتال را فراهم می کند. این یعنی نام فرد فرستنده و دریافت کننده پول ناشناس می ماند و کسی قادر به رویت آن نیست. از طرف دیگر، تراکنش های پول فیات ناشناس نیستند و به آسانی قابل ردیابی هستند.

۶. هیچ کس حتی حکومت ها نیز نمی توانند تراکنش های شما با ارز دیجیتال را متوقف کنند. بانک ها می توانند هر زمان که بخواهند تراکنش های شما با پول فیات را متوقف کنند و شما نیز نمی توانید آنها را زیر سوال ببرید مگر اینکه نفوذ عمیق داشته باشید.

مزیت های ارز دیجیتال به نسبت پول فیات

دلیل اینکه برخی از افراد ارز های دیجیتال را یک جوک می دانند این است که بعضی از این ارز ها سود کرده اند و بعضی نیز از آنها متحمل ضرر شده اند. جای تعجب نیست که مردم نظرات گوناگونی در مورد سرمایه گذاری در ارز دیجیتال دارند. در پایین تعدادی از مزایای سرمایه گذاری در ارز دیجیتال به جای پول فیات برشمرده شده است.

ارز های دیجیتال به آسانی قابل حمل و انتقال هستند

انتقال ارز های دیجیتال آسان و ساده است و مهم نیست که مقدار آن چقدر باشد. شما می توانید مقدار زیادی ارز دیجیتال را در یک چشم بهم زدن ارسال نمایید.

ارز های دیجیتال تراکنش های شفاف را تضمین می کنند

بزرگترین ویژگی امنیتی که ارز های دیجیتال به این نسل تقدیم می کنند، تضمین این است که همه تراکنش ها شفاف و ثبت شده هستند. دفتر کل باز یعنی بلاک چین تضمین می کند که یک تراکنش کاملا تکمیل شده و در دفتر کل ثبت شده است. تغییر و برگرداندن این تراکنش غیر ممکن است.

ارز های دیجیتال دارای مزیت دسترسی جهانی هستند

ارز های دیجیتال یک واحد پول دیجیتال هستند و در حال تبدیل به چشم اندازی برای ترید بین المللی هستند. ماهیت غیر متمرکز ارز های دیجیتال آنها را در تمام جهان قابل دسترس می سازد. ارز های دیجیتال قابلیت این را دارند که به هر کس از جمله افراد عادی خود مختاری و استقلال مالی را بدهند در حالی که پول فیات کاملا از این کار عاجز است.

ارز های دیجیتال موانع را برای ورود به جهان بانکی کاهش می دهند

حق هر کاربر ارز دیجیتال است که کیف پولی خصوصی داشته باشد تا تراکنش های ارز دیجیتال را انجام دهد. به علاوه، هیچ کس توانایی متوقف کردن شما برای شرکت در یک تراکنش را ندارد. این امر باعث کم کردن موانع در ورود به زیر مجموعه بانک ها می شود.

معایب ارز دیجیتال در برابر پول فیات

ارز دیجیتال معایب و کاستی های خود را دارد. در اینجا تعدادی از نکات منفی سرمایه گذاری در ارز های دیجیتال مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.

بسیاری از مردم هنوز هم به پایداری ارز های دیجیتال شک دارند

بسیاری از مردم در مورد ارز های دیجیتال نمی دانند و در نتیجه حتی در مورد وجود و کاربرد آنها شک می کنند. همچنین تنها تعداد معدودی از کسب و کار ها ارز دیجیتال را به عنوان شیوه ای از پرداخت می پذیرند. این یکی از موانع در برابر افرادی است که می خواهند از ارز دیجیتال برای تراکنش های ثابت روزانه خود استفاده نمایند.

ارز های دیجیتال ابزار هایی عالی برای مجرمین هستند

این ارز ها موقعیتی را برای مجرمین فراهم آورده اند که اعمال مجرمانه انجام دهند و به راحتی فرار کنند. این امر حقیقت دارد زیرا تراکنش های انجام شده با ارز دیجیتال به آسانی قابل ردیابی نیستند. تراکنش های بیت کوینی به شرطی که هویت خود را به آن متصل نکرده باشید، غیر قابل ردیابی می باشند. بنابراین مجرمین و کلاه برداران می توانند از آن برای لو نرفتن استفاده کنند. این یکی از دلایل اصلی است که تعدادی از حکومت ها تراکنش های ارز دیجیتال را در کشور خود غیر قانونی اعلام کرده اند.

ارزهای دیجتال بسیار پر نوسان هستند

قیمت و بهای ارز های دیجیتال می تواند در هر نقطه ای از زمان تغییر یابد و آن را تبدیل به یک سرمایه گذاری مخاطره آمیز کند. اگرچه مردم نظر مثبتی در مورد آینده ارز های دیجیتال دارند اما بازار ارز های دیجیتال هنوز در مرحله کودکی است و قیمت کوین ها می تواند به دلایل متعدد بسیار تغییر داشته باشد.

نتیجه گیری

شما در مورد نقاط قوت و ضعف معامله ارز های دیجیتال به نسبت پول فیات آموخته اید. سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا مزایای ذاتی ارز دیجیتال ارزش آن را از پول فیات بیشتر می کند؟

با نگاهی به رشد بیت کوین از 2009 تا به امروز، ارزش آن علی الرغم فراز و نشیب های بسیار در بازار بالا رفته است. سرمایه گذاری در ارز های دیجیتال حالا به نظر تصمیم درستی می رسد که می تواند در آینده ای نه چندان دور تحقق یابد.

سلب مسئولیت

این مقاله نباید به عنوان توصیه سرمایه گذاری در نظر گرفته شود. کاربران در نهایت مسئول تصمیم گیری هایی هستند که بر اساس اطلاعات موجود در این مقاله به عمل می آورند. این مسئولیت شماست که به بازبینی، تحلیل و تایید این اطلاعات قبل از اتکا به آنها بپردازید. ترید فعالیت بسیار پر خطری است. قبل از هر گونه تصمیم گیری با مشاور مالی خود مشورت کنید. قبل از سرمایه گذاری در هر ارز دیجیتال باید تحقیقاتی جامع به عمل آورید.

ارز فیات ( فیات کارنسی – Fiat Currency) یا پول بی پشتوانه چیست؟

ارز فیات یا فیات کارنسی (Fiat Currency) که به آن پول بی پشتوانه یا حکمی نیز گفته می‌شود، پولی است که ارزش ذاتی ندارد و نشأت گرفته از اقدامات دولتی چاپ و تکثیر است. کلمه فیات (Fiat) در زبان لاتین به معنای «بگذارید انجام شود» است. از پول بدون پشتوانه به عنوان جایگزین پول پرداختی برای کالاها استفاده می‌شود. دلار آمریکا، پوند انگلستان و ریال ایران، همگی نوعی ارز فیات محسوب می‌شوند.

تعریف ارز فیات

به زبان ساده، ارز فیات یا فیات کارنسی، پول رایج قانونی است که ارزشش به جای نشات گرفتن از مَتریال مورد استفاده برای ساخت، توسط دولت صادرکننده تعیین می‌شود. این توانمندی یک دولت است که ارزش پول فیات خود را تعیین کند. بیشتر کشورهای جهان از سیستم ارزی فیات برای خرید کالا و خدمات، سرمایه‌گذاری و پس انداز استفاده می‌کنند. پول بدون پشتوانه از قرن‌ها پیش جایگزین طلا و دیگر سیستم‌های پرداختی مبتنی بر کالا شده است.

تاریخچه پیدایش پول فیات

سیستم ارزی فیات قرن‌ها پیش در چین ابداع شد. ایالت سوچوان آغازکننده‌ استفاده از پول کاغذی در قرن یازدهم بود. در ابتدا، از این پول‌ها برای مبادله‌ی ابریشم، طلا و نقره استفاده می‌شد، اما پس از به قدرت رسیدن کوبلای خان (از نوادگان چنگیزخان) در قرن سیزدهم، سیستم جامع ارز فیات رسمی شد. بر اساس ادعای مورخان، پیدایش این پول با هزینه‌های زیاد و تورم بیش از اندازه‌ای که ایجاد کرد، نقش مهمی در «سقوط امپراتوری مغول» داشته است.

نمونه‌ای از نخستین پول‌های فیات در چین

ارز فیات در طول قرن هفدهم با پذیرش توسط کشورهایی از جمله اسپانیا، سوئد و هلند وارد قاره اروپا شد. این سیستم در سوئد شکست خورد تا دولت استفاده از فلز نقره را جایگزین کند. اما طی دو قرن بعد، فرانسه‌نو (کانادا)، مستعمرات سیزده‌گانه ایالات متحده، و در نهایت حکومت فدرال ایالات متحده نیز به استفاده از پول بی ‌پشتوانه روی آوردند.

در حدود قرن بیستم، ایالات متحده به صورت محدود، مجددا به استفاده از ارز مبتنی بر کالاها روی آورد. دولت آمریکا در سال 1933 میلادی، سرانجام به استفاده از پول کاغذی برای مبادله طلا پایان داد. تا سال 1972 و در دوره ریاست جمهوری ریچارد نیکسون، ایالات متحده به طور کامل استفاده از استاندارد طلا به عنوان ارز را کنار گذاشت و تصمیم به استفاده از سیستم پولی فیات گرفت. این کار با استقبال جهانی همراه بود و باعث شد استفاده از پول بدون پشتوانه در سراسر کشورها رواج پیدا کند.

پول بدون پشتوانه چطور کار می‌کند؟

دلیل ارزشمند بودن پول فیات فقط به خاطر تلاش دولت صادرکننده آن به منظور حفظ این ارزش یا توافق دو طرف مبادله‌کننده بر سر آن است. چندین دهه قبل، دولت‌ها از یک کالای فیزیکی باارزش نظیر طلا و نقره سکه ضرب می‌کردند. روش جایگزین ضرب سکه، صدور اسکناس‌های کاغذی بود که می‌توانست برای مقدار مشخصی از کالای فیزیکی بازخرید شود. وضعیت پول فیات متفاوت است؛ پول بدون پشتوانه یک حامی فیزیکی باارزش ندارد. ارز فیات غیر قابل تبدیل و غیر قابل بازخرید است.

از آن جایی که این پول به ذخایر فیزیکی از جمله ذخیره ملی طلا یا نقره یک کشور متصل نیست، ممکن است در پی بروز تورم از ارزشش کاسته شده یا حتی به خاطر درگیر شدن یک جامعه با ابرتورم، به طور کامل بی‌ارزش شود. در صورتی که ایمان مردم به پول ملی کشورشان از بین برود، دیگر هیچ ارزشی نخواهد داشت.

از این نظر ارز فیات و بی پشتوانه با پول حمایت‌ شده توسط طلا (یا هر ماده دیگر) متفاوت است؛ پول نوع دوم دارای ارزش ذاتی است، چرا که دنیا برای ساخت جواهرات و دکوراسیون، ساخت لوازم الکترونیکی و قطعات کامپیوتر، همچنین ایجاد فضاپیماها و بسیاری دیگر از کاربردها، به طلا نیاز دارد.

مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات

ارز فیات در برابر استاندارد طلا

سیستم استاندارد طلا، اجازه‌ی تبدیل پول کاغذی به طلا را می‌داد. در واقع، تمام پول‌های کاغذی توسط مقدار محدودی طلا که نزد دولت نگهداری می‌شد، حمایت می‌شدند. دولت‌ها و بانک‌ها بر پایه‌ی یک سیستم ارزی مبتنی بر کالاها فقط در صورت داشتن ذخایر کافی از طلا، می‌توانستند ارزهای جدید را وارد چرخه‌ی اقتصاد کنند. این سیستم جلوی توانایی دولت‌ها برای ایجاد پول و افزایش ارزش پول آن‌ها بر اساس عوامل اقتصادی را محدود می‌کرد.

اما در آن سمت، پول کاغذی تحت نظر ارز فیات نمی‌تواند به هیچ چیزی تبدیل شود. مسئولان با پول فیات می‌توانند به صورت مستقیم روی ارزش پول خود تأثیرگذار باشند و آن را به شرایط اقتصادی ربط دهند. دولت‌ها و بانک‌های مرکزی، کنترل بیشتری روی سیستم ارزی دارند. آن‌ها می‌توانند با استفاده از ابزارهای مختلفی مانند ایجاد بانکداری ذخیره کسری (Fractional Reserve Banking) و اعمال آزادسازی کمی (Quantitative Easing) به رویدادها و بحران‌های مالی واکنش نشان دهند.

حامیان استاندارد طلا اعتقاد دارند که سیستم ارزی مبتنی بر کالاها پایدارتر است، زیرا توسط چیزی حمایت می‌شود که فیزیکی و باارزش است. در سمت دیگر، حامیان پول بی پشتوانه ادعا می‌کنند که قیمت طلا بی‌ثبات است. در این فضا، ارزش یا بهای ارز مبتنی بر کالا می‌تواند دچار نوسان شود. اما با بهره‌گیری از سیستم ارز فیات دولت‌ها در مواجهه با شرایط اضطراری اقتصادی می‌توانند با انعطاف‌پذیری بیشتری وارد عمل شوند.

مقایسه ارز فیات با ارز دیجیتال

ارز فیات در برابر ارز دیجیتال

پول فیات و رمز ارزها، در این مورد که توسط یک کالای فیزیکی حمایت نمی‌شوند، با یکدیگر مشترک هستند. البته این اشتراک در همینجا به پایان می‌رسد. ارز فیات توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی کنترل می‌شود، اما بیشتر رمز ارزها به خاطر استفاده از بلاک چین غیر متمرکز هستند.

یکی دیگر از تفاوت‌های قابل توجه آن‌ها، نحوه تولید ارز است. بیت کوین مانند اکثر ارزهای دیجیتال، عرضه کنترل شده و محدودی دارد. در آن سو، بانک‌ها با قضاوت بر نیازهای اقتصادی یک کشور، می‌توانند هر چقدر که می‌خواهند پول فیات ایجاد کنند.

کریپتوکارنسی به عنوان یک نوع دیجیتالی از ارزها، هیچ همتای فیزیکی نداشته و بدون مرز است و همین باعث می‌شود برای انجام تراکنش‌های مالی بین‌المللی جذابیت بیشتری داشته باشد. همچنین، این معاملات غیرقابل بازگشت هستند و این برخلاف سیستم ارزی فیات، پیگیری را سخت‌تر می‌کند. از طرف دیگر، بازار ارزهای مجازی کوچکتر بوده و همین باعث بی‌ثبات‌تر بودن آن‌ها نسبت به بازارهای سنتی شده است. این می‌تواند یکی از دلایلی باشد که منجر به پذیرفته نشدن گسترده‌ی ارزهای دیجیتال شده است. با این حال، به دنبال بلوغ اقتصاد رمزنگاری‌شده، نوسانات پول‌های مجازی نیز کاهش پیدا می‌کند.

مزایا و معایب سیستم فیات کارنسی

اقتصاددانان و سایر کارشناسان امور اقتصادی در حمایت از سیستم ارزی فیات با یکدیگر هم‌نظر نیستند. موافقان و مخالفان، استدلال‌هایی را نسبت به نقاط مثبت و منفی ارز فیات دارند که برخی از آن‌ها را می‌توانید در زیر بخوانید:

← کمبود: پول فیات مانند طلا با کمبود یک کالای فیزیکی محدود نمی‌شود.

← هزینه: پول فیات مقرون به صرفه‌تر از پول مبتنی بر کالاها است.

← پاسخگویی: ارز بی پشتوانه انعطاف‌پذیری دولت‌ها و بانک‌هایشان را در مواجهه با بحران‌های اقتصادی بیشتر می‌کند.

← تجارت بین‌المللی: پول بی پشتوانه در کشورهای سراسر جهان استفاده می‌شود و مورد قبول تجارت بین‌المللی است.

← سهولت: برخلاف طلا، پول بی پشتوانه به خاطر اندازه‌ی فیزیکی خود نیازمند فضای ذخیره‌سازی، محافظت، نظارت و دیگر الزامات پرهزینه نیست.

← ارزش ذاتی: پول فیات به خودی خود هیچ ارزشی ندارد. این امر به دولت‌ها امکان می‌دهد تا از کاغذ بی‌ارزش به ایجاد پول بپردازند. این امر می‌تواند به افزایش تورم و حتی فروپاشی سیستم اقتصادی آن‌ها منجر شود.

← پرریسک: از نظر تاریخی اجرای سیستم‌های ارزی فیات معمولاً با فروپاشی مالی همراه بوده که نشان می‌دهد این سیستم‌ها خطرات زیادی دارند.

نمونه‌ای از سقوط یک پول فیات

ابتدای قرن بیست و یکم، بانک مرکزی کشور زیمباوه به خاطر مواجه شدن با مشکلات اقتصادی فراوان، حجم چاپ و انتشار ارز فیات خود را شدیدا افزایش داد. در پی این تصمیم اشتباه، ابر تورم دامن زیمباوه را گرفت و سبب شد نرخ تورم در این کشور بین 230 الی 500 میلیارد درصد قرار بگیرد! باورکردنی نیست!

قیمت‌ها به سرعت افزایش یافته و شرایط به قدری بغرنج شد که مردم برای خرید خوراک ساده مجبور به حمل کیسه‌هایی پر از پول شده بودند. در اوج بحران اقتصادی این کشور، 100 تریلیون دلار زیمباوه‌، معادل 40 سنت آمریکا بود.

سخن پایانی

آینده‌ی هر دو شکل این نوع ارزها به هیچ عنوان مشخص نیست. در حالی که ارزهای دیجیتال راه طولانی برای طی کردن دارند و در این مسیر با چالش‌های مختلفی مواجه خواهند شد، گذشته‌ی ارز فیات می‌تواند آسیب‌پذیری این نوع پول را نشان دهد. این مهم‌ترین دلیلی است که باعث شده بسیاری از مردم احتمال حرکت به سمت سیستم رمز ارزها برای تراکنش‌های مالی آینده‌ی خود را بررسی کنند.

یکی از اصلی‌ترین ایده‌های شکل‌گیری بیت کوین و ارزهای دیجیتال، بررسی شکل جدیدی از پول است که روی شبکه همتا به همتا (P2P) توزیع شده باشد. این احتمال هم وجود دارد که بیت کوین به عنوان جایگزینی برای کل سیستم واحد پولی فیات به وجود نیامده باشد و هدف آن، صرفا ارائه یک شبکه اقتصادی جایگزین باشد. با این حال، خرید و فروش بیت کوین می‌تواند پتانسیل ساخت یک سیستم مالی بهتر برای جامعه‌ای بهتر را افراهم کند.

تفاوت فیات با استیبل کوین ها

تکنیک خرج کردن پول با تغییر زمان تغییر می کند. دنیای اطراف ما در حال توسعه درمسیر رسیدن به یک اقتصاد رایانه ای است که در آن تنها بخش کوچکی از پول جهانی به عنوان اشکال فیزیکی ارزها نشان داده می شود در حالی که بخش باقیمانده پول نقد به صورت الکترونیکی با استفاده از برنامه های پرداخت آنلاین یا توسط کارت های پرداختی مبادله می شود. همین موضوع باعث شده تا ارز دیجیتال در سراسر دنیا در حال ظهور و گسترش باشد. طرفداران سیستم ارز دیجیتال معتقدند در آینده ارز دیجیتال جایگزین ارز فیات خواهد شد. ارز فیات یا پول فیات همان پول ملی کشورهاست که توسط دولت ها یا بانک های مرکزی چاپ می شود. استیبل کوین ها رمزارزهایی هستند که سعی می کنند ارزش بازار خود را به برخی منابع خارجی مانند دلار متصل کنند. قبل از آنکه به تفاوت فیات با استیبل کوین ها بپردازیم بهتر است درمورد هرکدام از این اصطلاحات بیشتر بدانیم.

ارز فیات چیست؟

پول فیات شامل پول کاغذی و سکه بوده و ارزش آن توسط دولتی که آن را چاپ می کند مشخص می شود. پول هایی مانند دلار، ریال، پوند و یورو همه در زمره ارزهای فیات قرار می گیرند.

ارزش ارز فیات توسط کالای فیزیکی مانند طلا و نقره پشتیبانی نمی شود بلکه از رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولتی که آن را صادر می کند ناشی می شود.

دولت ها به واسطه ارز فیات امکان کنترل اقتصاد خود را خواهند داشت چرا که این دولت ها هستند که اقدام به چاپ پول فیات می کنند. البته همین موضوع ممکن است باعث چاپ بی رویه پول و در نتیجه تورم شود.

استیبل کوین چیست؟

در حالی که بیت کوین (BTC) همچنان محبوب ترین ارز در میان ارزهای رمزنگاری شده است اما همچنان از نوسانات زیادی در ارزش گذاری‌های خود رنج می برد. به عنوان مثال، از سطح 4000 دلار در اوج همه گیری ویروس کرونا در مارس 2020 به تقریبا 65000 دلار در آوریل 2021 رسید و در ژوئن 2021 به حدود 30،000 دلار رسید.

نوسانات بیت کوین به گذشت چندین ماه مربوط نمی شود بلکه ممکن است نوسانات قیمت به صورت روزانه نیز بسیار زیاد باشد. به طوری که معمولا مشاهده می شود که این رمزارز در عرض چند ساعت بیش از 10 درصد در جهت کاهش یا افزایش قیمت حرکت می کند.

ماهیت بی ثبات ارزهای دیجیتال مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال مثل بیت کوین یکی از دلایلی است که باعث می شود بیت کوین و سایر رمزارزها چندان با اقبال عمومی مواجه نشوند. اساسا، یک ارز باید به عنوان وسیله مبادله پولی و شیوه ذخیره ارزش پولی عمل کند و ارزش آن نیز باید در افق های طولانی مدت نسبتا ثابت بماند.

به عبارت دیگر در حالت ایده آل، یک کوین ارز دیجیتال باید قدرت خرید خود را حفظ کند و کمترین تورم ممکن را داشته باشد. این موضوع فلسفه شکل گیری استیبل کوین ها شد چرا که استیبل کوین ها راه حلی برای دستیابی به این رفتار ایده آل ارائه می دهند.

استیبل کوین ها درواقع ارزهای رمزنگاری شده ای هستند که در طول زمان دارای ارزش ثابتی هستند برخلاف سایر ارزهای دیجیتالی که دارای نوسانات زیادی هستند استیبل کوین ها برای اینکه بتوانند به این ارزش پایدار دست پیدا کنند خود را با با پول‌ های فیات همسو می کنند. به طوری که استیبل ‌کوین ها به تعداد سکه هایی که در گردش دارند،‌ توسط دارایی ‌های ذخیره شده پشتیبانی می‌ شوند.

مزیت مهم استیبل کوین ها این است که به واسطه پشتیبانی ارزهای فیات از استیبل کوین ها، دارندگان آن ها می توانند از ضررهای احتمالی جلوگیری کرده و سود خود را در بازار خرسی حفظ کنند. به عنوان مثال هنگامی که بازار بیت کوین روند نزولی دارد می توانند با تبدیل تمام بیت کوین ها به استیبل کوین، خود را از این نوسانات در امان نگاه دارند. استیبل کوین ها از نوسانات قیمت یا در امان هستند یا تاثیر کمی از نوسانات بازار داشته اند.

عرضه استیبل کوین ها به چه صورت است؟

با توجه به شرایط بازار عرضه استیبل کوین ها تنظیم می شود. اغلب استیبل کوین ها توسط شرکت ها و توسعه دهندگان توکن های اصلی مانند اتریوم و بایننس عرضه می شوند.

انواع استیبل کوین ها

استیبل کوین ها فقط با پشتوانه ارز فیاتی مانند دلار ایجاد نمی شوند بلکه برخی از آن ها به واسطه دارایی های دیگری مانند طلا ایجاد و پشتیبانی می شوند. به طور کلی انواع استیبل کوین ها عبارتند از:

• استیبل کوین با پشتوانه ارز سنتی: رایج ترین نوع استیبل کوین ها هستند که توسط ارزهای سنتی مانند دلار پشتیبانی می شوند.
• استیبل کوین با پشتوانه دارایی: توسط کالاهایی پشتیبانی می شوند که قابل تبدیل شدن به پول هستند.
• استیبل کوین با پشتوانه رمزارز: این نوع استیبل کوین ها توسط سایر رمزارزها پشتیبانی می شوند.
• استیبل کوین بدون پشتوانه: هیچ دارای به عنوان پشتیبان برای این نوع استیبل کوین ها وجود ندارد.

نمونه هایی از استیبل کوین های معروف با پشتوانه ارز سنتی

یکی از استیبل کوین های معروف، تتر است. این ارز دیجیتال از ارزش دلار آمریکا تقلید و تبعیت می کند. به طوری که هر واحد آن همیشه 1 دلار قیمت دارد. تتر در بین فعالان اکوسیستم بلاک چین از محبوبیت بسیار زیادی برخوردار است و مالک آن شرکت Thether Limited است.

از آنجا که دلار آمریکا پشتوانه تتر است، دارندگان ارزهای دیجیتال می توانند دارایی خود را به تتر که نماینده‌ ارزش دلار آمریکا است، تبدیل کنند. در این صورت و در زمان بحران های مالی و نوسانات اقتصادی دارندگان تتر نیازی به نقد کردن دارایی خود نخواهند داشت چرا که مالک دارایی هستند که برابر با دلار است.

ترو یو‌ اس‌ دی TUSD (TrueUSD): یکی دیگر از استیبل های کوین هایی است که در بازار ارزهای دیجیتال مطرح شده است. هر کاربر ارز دیجیتال در سیستم ترو می‌تواند TUSD را از طریق حساب سرمایه ‌گذاری به دلار آمریکا تبدیل کند.

استیبل جمینی Gemini (GUSD): این استیبل کوین توسط دوقولوهای وینکلوز ایجاد شده که از طرفداران پر و پا قرص سیستم ارزهای دیجیتال هستند. دلار آمریکا از استیبل کوین جمینی پشتیبانی می کند. در صورت تمایل به خرید این استیبل کوین باید این سکه را با دلار آمریکا از صرافی جمینی خریداری کنید.

نمونه هایی از استیبل کوین ها با پشتوانه دارایی

DGX: یکی از معروفترین استیبل کوین ها با پشتوانه دارایی توکن‌های دیجیکس (DGX) است. این توکن ها به ‌صورت توکن ERC-20 و با پشتوانه‌ دارایی طلا عرضه می شوند.

صندوقی که برای نگهداری از دیجیکس استفاده می شود The Safe House نام دارد. کاربران توکن دیجیکس هرموقع که دوست داشته باشند می توانند توکن های خود را نقد کنند.

Tiberius Coin: استیبل کوین معروف دیگر با پشتوانه دارایی، تیبریوس است. این سکه توسط هفت نوع فلز پشتیبانی می شود که شامل پلاتینیم، طلا، کبالت، نیکل، قلع، س و آلومینیوم هستند.

نمونه هایی از استیبل کوین هایی با پشتوانه رمزارز

DAI: میکردائو دو توکن به نام‌های MKR و DAI عرضه می ند که هردو توسط اتریوم پشتیبانی می شوند.

Synthetix: نمونه دیگری از استیبل کوین با پشتوانه رمزارز سینتتیکس است.

نمونه هایی ازاستیبل کوین های بدون پشتوانه

Carbon: کربن دو استیبل کوین دارد به نام های Carbon Stablecoin و Carbon Credits.

Kowala: کوالا که ارزشی برابر با دلار آمریکا دارد با توکن kUSD شناخته می‌ شود.

تفاوت ارزهای فیات با استیبل کوین ها

هر دو پول فیات و استیبل کوین های ارزهای دیجیتال، به عنوان وسیله مبادله، ذخیره ارزش و معیار معامله استفاده می شوند. ارزهای فیات قابل اعتماد هستند اما استثنائات زیادی وجود دارد که نشان می دهد تحت تورم ارز و سیاست پولی ناکارآمد قرار می گیرند.

از سوی دیگر مهم ترین تفاوت فیات با استیبل کوین ها در این است که صادرکننده و گیرنده معاملات ارز فیات را می توان به راحتی ردیابی و شناسایی کرد چرا که تراکنش ها در سیستم سنتی بانکی صورت می گیرد، در حالی که در دنیای ارزهای دیجیتال و استیبل کوین ها تراکنش ها معاملات کامپیوتری، رمزگذاری شده و شناسایی ناشر و دریافت کننده پول نقد قابل شناسایی نیست.

مورد دیگر در تفاوت فیات با استیبل کوین ها این است که ارزهای فیات به طور رسمی ارزهای قانونی هستند که به صورت کاغذ معمولی چاپ می شوند و نقش مهمی در اقتصاد جوامع داشته، به عنوان یک مناقصه قانونی عمل کرده و از یک کالا یا شیء جامد مانند طلا پشتیبانی نمی شوند، بلکه در عوض توسط دولت که آن را وضع کرده است یا توسط یک مرکز متمرکز اداره می شود (به عنوان مثال: بانک های فدرال رزرو یا بانک های مرکزی). پول فیات مانند پوند، دلار آمریکا، یورو، ین و سایر ارزهای مهم جهانی از طریق تقاضا و عرضه بازار به ارزش پولی خود می رسند.

استیبل کوین ها جایگزینی برای روش های متداول پرداخت مانند پول، کارت های اصلی و چک های بانکی است. این رمزارزها توسط دولت پشتیبانی نشده یا توسط هیچ مرجع مرکزی تنظیم نمی شود بلکه بر اساس مکانیزم رمزنگاری ایجاد می شود تا به انجام معاملات مطمئن و معتبر کمک کند.

جمع بندی

ارزهای فیات که به واسطه دولت ها چاپ و عرضه می شوند نقش مهمی در اقتصاد کشورها ایفا می کنند. اما به واسطه سیاست های دولت ها و شرایط سیاسی حاکم بر آن ها ممکن است ناکارآمد باشند. از سوی دیگر استیبل کوین ها رمزارزهایی هستند که ارزش خود را به یک منبع خارجی متصل می کنند و هدف از ایجاد آن ها حفظ ارزش آن ها در طول زمان است.

یکی از مهم ترین تفاوت فیات با استیبل کوین ها در این است که در معاملاتی که با فیات انجام می شود فرستنده و گیرنده مشخص است اما استیبل کوین ها که مبتنی بر سیستم های غیرمتمرکزی مانند بلاک چین هستند هرکس می تواند دارایی خود را مدیریت کند.

ارز فیات (Fiat Currency) چیست؟ تفاوت‌های ارز فیات با ارزهای دیجیتال

ارز فیات چیست؟

ارز فیات (Fiat Currency)، اسکناس‌ها و سکه‌هایی هستند که در خرید و فروش‌ از آن‌ها استفاده می‌کنیم. ارزهای فیات همان پول‌های رایج کشورهای مختلف هستند. این روزها به جز این ارزها ارزهایی با ماهیت دیجیتالی نیز به‌وجود آمده‌اند، که به آن‌ها ارزهای دیجیتال یا رمزارز می‌گوییم. در این مقاله ما قصد داریم ارزهای سنتی و این ارزهای نوظهور را با یکدیگر مقایسه کنیم.

ارز فیات چیست؟

ارز فیات (پول بدون پشتوانه)،‌ واحد پولی کشورهاست که برخلاف باور عمومی که تصور می‌کنند این ارزها پشتوانه طلا یا نقره دارند پشتوانه‌ای ندارند. اعتبار این پول‌ها با وضعیت اقتصادی کشورها رابطه‌ی مستقیم دارد و ارزش آن‌ها بستگی به کشوری که ارز فیات را چاپ کرده دارد.

این ارزها در سراسر جهان وسیله‌ی مبادلات تجاری و خرید و فروش‌ها هستند و همچنین مهم‌ترین و مطرح‌ترین گزینه برای سرمایه‌گذاری به‌شمار می‌روند.

این ارز جایگزینی برای استاندارد طلا و پول کالایی (کالایی اقتصادی که به‌جای پول استفاده می‌شود) بوده است.

ارز فیات

چرا ارز فیات جایگزین استاندارد طلا شد؟

در گذشته طلا پشتیبان پول یا ارز فیات بوده است و اندوخته‌ی طلا، موجب ارزش‌گذاری پول هر کشور بود. هر میزان که اندوخته‌ی طلا وجود داشت دولت می‌توانست به نسبت آن، پول تولید کند. این روش اجازه‌ی ورود فاکتورهای اقتصادی دیگر به عرصه ارزش‌گذاری پول رایج کشور را نمی‌داد.

در این شرایط در بحران‌‌های اقتصادی دولت‌های کنترلی بر روی وضعیت نمی‌توانستند داشته باشند و توانایی ایجاد کوچک‌ترین تغییری در شرایط اقتصادی نداشتند.

پس از ورود ارزهای فیات به چرخه اقتصاد کشورها، دولت‌مردان این توانایی را داشتند که در شرایط مختلف کنترل وضعیت را به‌دست بگیرند و ارزش پول را پایین یا بالا ببرند.

آن دسته از کارشناسان که موافق استاندارد طلا هستند؛ مدعی‌اند که اگر اسکناس پشتوانه‌ی فیزیکی داشته باشد، ثبات بیشتری نیز خواهد داشت.

اما مخالفان استاندارد طلا معتقدند، خود فلز طلا نیز هیچ‌گاه ثبات قیمت ندارد و این عدم ثبات بر روی ارزش پول تاثیر منفی خواهد داشت.

مزایای استفاده از ارز فیات:

• کمیاب نمی‌شود
• کم هزینه است
• انعطاف‌پذیر است
• در مبادلات بین‌المللی کاربردی است
• ذخیره کردن آن آسان‌تر است

معایب استفاده از ارز فیات:

• ایجاد تورم
• پیشینه بد

مقایسه ارز دیجیتال و ارز فیات

• تنها وجه اشتراک ارزهای فیات و دیجیتال، نبود پشتوانه‌ی فیزیکی در هر دوی این سیستم‌های پولی است.
• بیشتر رمزارزها در مقدار محدودی تولید می‌شوند و برای تولید محدود آن‌‌ها پروتکل‌های خاص مشخص شده است (هاوینگ بیت کوین). سایر آن‌ها نیز برای کنترل این موضوع پروتکل‌‌هایی را تعیین کرده‌اند که مقابل ایجاد ابر تورم را بگیرند. این امر نقطه‌ی مقابل امکان تولید بی‌رویه ارزهای فیات (عامل اصلی تورم) است.
• برخلاف دلیل پیدایش ارزهای فیات که کنترل بیشتر دولت‌مردان و بانک‌های مرکزی بوده است. کریپتوکارنسی یا رمزارز با هدف عدم تمرکز و کنترل‌زدایی به‌وجود آمده است.
• استفاده از پول فیات بستگی به مرزهای جغرافیایی و پذیرش آن در کشوری دارد که قصد استفاده از‌ آن را کنید. اما پول دیجیتال محدودیت مرزی و جغرافیایی ندارد و در سراسر دنیا مورد پذیرش و استفاده است.
• ارزهای دیجیتال به‌دلیل استفاده از سیستم‌های رمزنگاری در ساختار آن‌ها امنیت بسیار بالایی دارند و امکان جعل، هک و سرقت آن‌ها بسیار پایین است. اما پول فیات به‌راحتی جعل می‌شود، حساب‌های بانکی قابل هک شدن هستند و این پول‌ها همیشه در معرض سرقت قرار دارند.

• اما مهم‌ترین نکته که تا امروز در رقابت این دو ارز مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال بسیار قابل توجه بوده است؛ میزان بالای پذیرش عمومی ارز فیات در مقایسه با ارز دیجیتال است. افکار عمومی هنوز آن‌چنان که باید و شاید ارزهای دیجیتال را به رسمیت نمی‌شناسد و پول فیات مقبولیت بیشتری دارد.
• مزیت دیگر ارزهای فیات به نسبت نوع دیجیتال آن‌ها نوسانات پایین است. رمزارزها دنیای پر نوسانی دارند؛ از این رو افراد کم‌تری به سرمایه‌گذاری در این بازار اطمینان می‌کنند.

صحبت پایانی

هرچند ارزهای دیجیتال در چند سال اخیر جایگاه مناسبی در اقتصاد جهانی پیدا کرده‌‌اند، اما هنوز هم ارز فیات رایج‌ترین سیستم مالی در دنیاست. دلار، پوند و یورو با توجه به کشورهای چاپ کننده‌ی آن‌ها که همگی اقتصادهای قدرتمندی دارند؛ هنوز مهم‌ترین رکن فعالیت‌های اقتصادی در گوشه و کنار دنیا هستند. این ارزها هرچند تاریخچه سفیدی ندارند و مشکلات فراوانی تا به اینجا برای کشورهای مختلف و اقتصاد مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال آن‌ها ایجاد کرده اند، اما هنوز هم پذیرش عمومی بیشتری نسبت به ارزهای دیجیتالی دارند.

زمان زیادی می‌برد تا مردم جهان به جای پول‌هایی که قابل لمس هستند، پول‌هایی که فقط کدهای نوشتاری‌اند را بپذیرند. اما آینده‌ی هر دوی این نظام‌های مالی در هاله‌ای از ابهام است و مشخص نیست در سال‌های بعد کفه‌ی ترازوی کدام یک از آن‌ها سنگین‌تر باشد و بتواند بازارهای مالی جهان را تسخیر کند.